Avec le temps Avec le temps, va, tout s'en va On oublie le visage et l'on oublie lavoix Le cœur quand ça bat plus C'est pas la peine d Faut laisser faire, c'est très bien. Avec le temps, Avec le temps, va, tout s'en va L'autre qu'on adorait, qu'on cherchait sous la pluie L'autre qu'on devinait [...]
Κάπως έχει γίνει και υπάρχεις μαζί μου: στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, σινεμά ή θέατρο, μαζί, στον ιδιωτικό σου χώρο μέσα μου, φιλοξενούμενη στο σώμα μου, όπως τότε που είσουν αγέννητη ακόμα,
................................................ Τι εύχρηστο μαξιλάρι η αγάπη κατάλληλο για κάθε ταξίδι του πόνου στο σώμα για κάθε ηλικίας όνειρα για κάθε είδους νύστα απαραίτητο για το σπίτι για το στοχασμό για το λεωφορείο για το πλοίο και για ό,τι μας πνίγει. Κική Δημουλά - ''Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως" ( 2007).
Περπατώ ακροβατώντας πάνω στα παλιά μας ίχνη ευφάνταστα κενή, έχοντας σακκίδιο στη πλάτη με ρούχα παλιά κι ενώ θηλυκά, τσαλακωμένα σκαρφαλωμένη σε ψιλοτάκουνες γόβες, υπεύθυνες ιλιγγιωδών πτώσεων στα ερέβη της τρομαγμένης μου ψυχής
Νύκτωσε Ξάπλωσε να ξεκουραστείς
