Αγνή μου, ψυχή μου, πέρασαν κιόλας 5
χρόνια από τη μέρα που έφυγες και ακόμα δεν υπάρχουν τα λόγια να περιγράψουν τη καταστροφή, μόνο τα σημάδια στη ψυχή και στο σώμα μαρτυρούν την ορφάνια μας. Λείπεις όπως το νερό απ’
τα λουλούδια, το αλεύρι απ’ το ψωμί, η χαρά απ’ τη ζωή, βασανίζει το ερώτημα πως θα ήταν η ζωή όλων αν βρισκόσουν ακόμα μαζί μας και τη φώτιζε η ομορφιά, η καλωσύνη, η εξυπνάδα σου. Λουλούδι μου, ακόμα προσπαθώ να μάθω πώς να ζω χωρίς εσένα, κάθε μέρα είναι άλλη μιά μέρα απουσίας σου, παιδί μου λατρεμένο. Νάρχεσαι μωρό μου στα όνειρά να μου μιλάς, να σε έχω. Μου λείπεις τόσο…
Η μαμά
ΚΑΛΗΜΕΡΑ κα ΛΕΝΑ.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΑΓΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΦΤΙΑΞΑΤΕ. ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ Η ΠΡΩΤΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΣΑΣ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΣ ΠΟΝΟ. ΕΙΝΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΥΓΗ ΤΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. ΚΥΡΙΑ ΛΕΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΗ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ, ΕΤΣΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΘΑ ΤΗΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ ΒΟΗΘΑΤΕ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ.
ΕΛΛΗ