Η Λίζα
Η Λίζα ταξίδεψε να σε συναντήσει πριν 2 εβδομάδες. Μη με ρωτήσεις πώς το ξέρω, απλά ..το ξέρω, σας νοιώθω μαζί, να αγαπιόσαστε αγκαλιασμένες, εσύ να τη χαιδεύεις, εκείνη να σε φιλάει
Η Λίζα ταξίδεψε να σε συναντήσει πριν 2 εβδομάδες. Μη με ρωτήσεις πώς το ξέρω, απλά ..το ξέρω, σας νοιώθω μαζί, να αγαπιόσαστε αγκαλιασμένες, εσύ να τη χαιδεύεις, εκείνη να σε φιλάει
Γράμμα προς όλους τους σσσσιωπηλούς φίλους Θέλω, όχι δε θέλω, να μιλήσω γι' αυτά που πέρασε η Αγνή πάνω στο κορμί και μέσα στη ψυχή της. Όχι σα μαμά της, αλλά σα φύλακας άγγελός της θα τα θυμηθώ γραπτά, μιά και γιά μένα αυτό το ταξίδι της μνήμης είναι καθημερινή διαδρομή του νου και της καρδιάς. Πιστεύω πως [...]
Avec le temps Avec le temps, va, tout s'en va On oublie le visage et l'on oublie lavoix Le cœur quand ça bat plus C'est pas la peine d Faut laisser faire, c'est très bien. Avec le temps, Avec le temps, va, tout s'en va L'autre qu'on adorait, qu'on cherchait sous la pluie L'autre qu'on devinait [...]
Κάπως έχει γίνει και υπάρχεις μαζί μου: στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, σινεμά ή θέατρο, μαζί, στον ιδιωτικό σου χώρο μέσα μου, φιλοξενούμενη στο σώμα μου, όπως τότε που είσουν αγέννητη ακόμα,
................................................ Τι εύχρηστο μαξιλάρι η αγάπη κατάλληλο για κάθε ταξίδι του πόνου στο σώμα για κάθε ηλικίας όνειρα για κάθε είδους νύστα απαραίτητο για το σπίτι για το στοχασμό για το λεωφορείο για το πλοίο και για ό,τι μας πνίγει. Κική Δημουλά - ''Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως" ( 2007).
Περπατώ ακροβατώντας πάνω στα παλιά μας ίχνη ευφάνταστα κενή, έχοντας σακκίδιο στη πλάτη με ρούχα παλιά κι ενώ θηλυκά, τσαλακωμένα σκαρφαλωμένη σε ψιλοτάκουνες γόβες, υπεύθυνες ιλιγγιωδών πτώσεων στα ερέβη της τρομαγμένης μου ψυχής
Νύκτωσε Ξάπλωσε να ξεκουραστείς
Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή. Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια Και αρχίζεις να μαθαίνεις πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι [...]
Πέταξε φουριόζικα στην αίθουσα με το Ερωτολόγιο στο χέρι, επειδή βιάζομαι αφάνταστα λέει, ας το κάνουμε πιό γρήγορα, ας σηκώσουν το χέρι οι Απουσιάζοντες.. Ακούστηκε τότε μιά εκκωφαντική σιωπή από τα γυμνά χέρια που υψώθηκαν στον αέρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην απουσία ενώ, τα υπόλοιπα συνέχισαν να κρατούν ροζ καρδούλες και κόκκινα λούτρινα με το love [...]
Αγνή μου, ψυχή μου, πέρασαν κιόλας 5 χρόνια από τη μέρα που έφυγες και ακόμα δεν υπάρχουν τα λόγια να περιγράψουν τη καταστροφή, μόνο τα σημάδια στη ψυχή και στο σώμα μαρτυρούν την ορφάνια μας. Λείπεις όπως το νερό απ' τα λουλούδια, το αλεύρι απ' το ψωμί, η χαρά απ' τη ζωή, βασανίζει το ερώτημα πως [...]